محمد عرب خدری 1391/3/9 - مشهد

ننه دن دئییم

به نام آفرییننده زیبائی ها، آفریننده مادر این وجود بی مثال 

ننه دن دئییم:         از مادر بگویم:

یوخوتک یادیمدادی، نازلی ننم لایلالاری  همچون رؤیا لالایی های مادرم را به یاد دارم

گول بالام دئماقلری        او به من می گفت: بچه گلم

یاخچی بالام دئماقلری     بچه خوبم

یاشماغی یادئیده دی؟     روبندش را به یاد داری؟

یایلیغی گوللیییدی          روسری اش گلدار بود

توکلری تئللیییدی            موهای سرش بافته بود

سققیچی توللیییدی    آدامسش ( تؤللی شیره نوعی گیاه ) بود

ال و قو ل واریییدی       دست و بالی داشت

تئز تورردی یوخودن       صبح زود از خواب بیدار می شد

گتیرردی سووو اوْ سئل آوادن     از رودخانه آب می آورد

کوزه سی دولیییدی      کوزه اش پر بود

توْموزئی ایسسی گونی    در روز گرم تابستان

کوزه نئی یخ سووونی     آب یخ کوزه را

من وورردیم بدنه       من می نوشیدم

من باخاردیم ننه نئی تئللرینه  من به موهای بافته مادر می نگریستم

اوْمحبتلی باخان گؤزلرینه    به آن چشم های با محبت نگرنده اش

اوْ منه جان دئردی    او به من جان می گفت

دوروشومه قوربان دئردی     وقتی می ایستادم قربانت شوم می گفت

باخیشیمه جئیران دئردی    وقتی نگاهش می کردم جیران می گفت

سیپیرردی اووینی           خانه اش را جارو می کرد

اوْقاخردی قلینی             فرش را می تکاند

چوْخ قشنگ دوزمه دوزردی      و بسیار قشنگ لوازم تزیینی را

تاقچه لرده، رفده                   در طاقچه ها و رف ها می چید

اوْترردی ساچینی           و او موهایش را شانه می زد

باجی گلدی اوْگولردی      خواهر به دنیا آمد او می خندید

علی و احمد و محمود اوْ گولردی     علی و احمد و محمود آمدند او  می خندید

اوْ باجی، بو باجی        آن خواهر و این خواهر

یئددی چاغاسین بئهوک ائتدی      هفت بچه را بزرگ کرد

بغرینه یاخچی قیسردی بالانی    فرزندانش را خوب در بغل می فشرد

تربیت یاخچی ائدردی چاغانی    بچه هایش را خوب تربیت می کرد

پیشیرردی، دوشورردی، اوْ هارردی    پخت و پز می کرد و خسته می شد

چاغاسی وقتی گلنده اوْ گولردی   وقتی بچه اش می آمد او می خندید

شوْربه نی یاخچی آسردی          آبگوشت را خوب می پخت

ساری یاغ نن دویینی                 روغن زرد و برنج را

نه دئییم، یاراتردی، یاراتردی   چه بگویم خوب به عمل می آورد

یاخچی گونلر اوْ کئچیردی    روزهای خوبی را او گذراند

 

 

غملی گونلر اوْ کئچیردی      روزهای پر غمی را او گذراند

یاخچی گونلر، غملی گونلر، کئچدی  روزهای خوب و روزهای پر غم گذشتند

بو کئچن گونلره باخ      به روزهای گذشته بنگر

اوْ همه زحمتینه             او با آن همه زحمت

اوْهمه غیرتینه          او با آن همه غیرت

بو فلک تختی اوْنه هئدیه وئریپ   این فلک تخت را به او هدیه داده

گوشه ده بوکولماغی هئدیه وئریپ   در یک گوشه کز کردن را به او هدیه داده

اینانیردین کی ننه       باور می کردی که مادر

قوْجه اوْلسون، بیر بیرندن اوزولینسین؟     پیر شود و نحیف و ضعیف شود

کؤهنه ایپکین فوْرمینه     و مانند پارچه ابریشم کهنه

ساچاق ساچاق سوزولینسین؟    رشته رشته شود

سن بیله سن ننه نوردی؟    تو میدانی مادر نور است

ننه بیر یاخچی باهاردی؟  مادر یک بهار خوب است

باهارین هم یاغیشی وار      بهار هم باران دارد

گوی گورونتو                   رعد و

چالیشی وار                   چالش و گرفتاری دارد

یاغیشی هم چالیشی       باران وهم گرفتاریش

سئوگیسی وار             مهر و محبت دارد

آخئرینده گولوشو وار    انتهایش خنده و شادی دارد

 

گوی گورونتو         رعد و

چالیشی، ایلدیریمی      گرفتاری و تندرش

هرنه ده اوْلسا، آخئرینده وئریمی وار     هر چه باشد، انتهایش محصول دارد

غضبی حئکمتدی        غضبش حکمت است

سؤزلری حه یقتدی      سخنانش حقیقت است

اؤگوٌدی رحمتدی         پند و اندرزش رحمت است

ائشیدین خلق دو عالم    بشنوید خلق دو عالم

ننه نوردی، ننه نوردی     مادر نور است، مادر نور است

ننه روحدی، ننه جاندی    مادر روح است، مادر جان است

هئیکه لی عین شرفدی       هیکلش عین شرف است

اوْ گونشدی، اوْ گونشدی ..............   او آفتاب است، او آفتاب است ..........

قایناق : بهاریه : بوردا