مندن خبرسیز/ بختیار وهابزاده

عؤمرون فصیللری تئز باشا گلدی 

یایی بهرلیدیر قیشی بهرسیز

(فصل های زندگی چه زود بسر رسید. تابستانش پر ثمر بود و زمستانش بی ثمر)

بیر واخت آییلدیم کی هئیدن دوشموشم.  

ایللر ئوز آتینی چاپدی یهرسیز.

(وقتی بخود آمدم که رمقی نمانده است. و سالها، چهار نعل تاخته است )

آمال اولان یئره باش قویان ایللر.  

توران گؤزلریمه یاش قویان ایللر.

(خوشا سالهای امید و آرزو . سالهای جاری کننده ی اشک بر چشم های کم سو)

ای یاشیمین ئوستونه یاش قویان ایللر 

هارا قاچیرسینیز مندن خبرسیز

(ای سال هایی که برعمرم می افزائید. کحا شتابان و بی خبر ازمن )

ای عؤمور گؤرونور آرتیق ساحیلین.  

الین قیسالدیقجا اوزانیر دیلین

(ای عمر! دیگر ساحل پایانیت دیده میشود. هر قدر دستت از دنیا کوتاهتر زبانت درازتر)

عؤمور دن وئردیگین یئتمیش اوچ ایلین. 

زهری یئترلی بالی یئترسیز

( در این نصیبت از هفتادو سه سال زندگی. تلخیش بحد کافی و شیرینیش ناکافی)

ئوز چیین یوکودور هرکسین یاشی.  

دردی- سیرداشیدیرفیکری- یولداشی

{سن هر کس بار زندگیش است. بادردش هم راز و فکرش رفیق)

دؤنوب خصلتیمه قهر گؤز یاشی 

سئوینج ده کدر ده ئوتمور قهرسیز

(به خصلتم تبدیل شده گریه وزاری. نه شادی و نه غم بدون گریه ممکن نمی شود)

فیکیرلر سئلینده آخاندان بری.  

آییرا بیلدینمی خیردن شری؟

( از زمانیکه در سیل افکار جاری شده ام. آیا توانسته ام خیر وشر را ازهم جدا کنم؟)

توکولموش عؤمرومون یارپاق ایللری.  

باغچاسی ویرانه باغی چپرسیز

(از سالهایی که همچون برگ درختان از عمرم جدا شده اند. باغچه اش ویرانه و بدون چپر)

کؤنول اوکؤنول دی قوجا یاشیندا.  

فیکیر لر قایناشیر یئنه باشیمدا

(دل همان دل است که در سن پیری. افکار می جوشد باز هم در سرم)

یئنه هجومدایام سؤز ساوشیمدا 

سؤزوم تپرلدیر ئوزوم تپرسیز

(بازهم در مبارزه هستم در مبارزه ی با سخن. وسخنم با نفوذ است وخودم بی نفوذ)