ایل بزرگ ترک استاجلو ( استجلو٫ اوستاجالو٫ اوستا حاجی لو)

جمعه ۲۰ شهریور۱۳۹۴ ساعت: 19:36 توسط :بهمن رنجبران

با سلام و عرض ادب : زحمت کشیده اید ولی مطلب گذاشته شده در مورد چاپشلو کامل نیست ، مثلا پاسخ کسانی مثل آقای توحدی که چاپشلو و استاجلو را کرد میدانند را نمی دهد، اشاء ا... تمامی مطالب در باره طایفه ترک چاپشلو را بموقع خواهم آورد .  ایل چاپشلو : اینجا

یکشنبه ۲۲ شهریور۱۳۹۴ ساعت: 18:28 توسط:بهمن رنجبران

با سلام و احترام  : در مطلبی اشاره به ایل و طایفه استاجلو و چاپشلو نموده اید. گرچه به طایفه های مستقر در شهرهای درگز و نسا و ... نرسیده ام ولی لازم دانستم فعلا مطلبی بطور مختصر در باره ایل ترک استاجلو آورده شود ، اشاء ا... بموقع بصورت کامل اشاره خواهد شد. 

ایل بزرگ استاجلو  استاجلو ( استجلو٫ اوستاجالو٫ اوستا حاجی لو) : در نام استاج. استاجلو. این ایل اصلا از ترک هاى ترکیه مرکزى٫ نواحى سیواس - آماسیا ( آماسیه ) - توکات ( توقات ) - قیرشهر موسوم به اولو یؤروک می باشند که از نخستین پیروان و گروندگان به شیخ جنید و شیخ حیدر در آناتولى و بعدها از موسسین و ارکان امپراطورى صفوى به شمار می آیند. استاجلوها در تمام سطح ایران (کرمان٫ کردستان...) و آذربایجان پخش شده بودند. در ایران و آذربایجان بعدها همراه شاملوها و ذوالقدرها (دولقادارها - دولقا به مغولى به معنى کلاه خود است)٫ روملو و تکه لوها که آنها نیز از طوائف قزلباش آسیاى صغیر- ترکیه - سوریه امروزى بودند٫ «تورکمان – ترکمه» نامیده شده اند. گروهى از اوستاجالوها نیز بعدها به طائفه قاجار ملحق شده است . طائفه گلباغى های کردزبان امروزى «گؤل باغى در کردستان» شاخه اى از استاجلوها است که به مرور زمان زبان ترکى را ترک و آغاز به تکلم به زبان کردى نموده اند.

استاجلوها یکی از طوایف قزلباش محسوب می شدند که بنیان نظامی صفویان را همین طوایف تشکیل می دادند.

طایفه استاجلو از تیره های متعددی تشکیل شده بود که مهمترین آنها تیره چاپشلو یا چاوشلو بود.

 درباره ایل استاجلو در لغت نامه دهخدا چنین آمده است : (استاجلو )( اُ )(اِخ ) یکی از هفت قبیله از ایلات ترک که ارکان سپاه صفویه محسوب می شدند و آنها از این قرارند : شاملو، روملو، استاجلو، تکلو، ذوالقدر، افشار و قاجار. (تاریخ ادبیات ایران تألیف برون، ترجمه یاسمی)

ایل استاجلو از خانواده هاى بزرگى تشکیل شده بود که صفویان اولیه را در ایجاد طریقت یارى نمودند. در تاریخ آمده است استاجلوها قسمتی از تالشی ها بوده اند. گروه هاى دیگر نیز در ایل بودند. قدیمى ترین و مهم ترین آنها قرابیات بودند که معتبرترین خاندان ایل یعنى چاپشلو یا چاوشلواز آن ها بود. به طور قطع متحدین ایل متعدد بودند ولى از خاندان هاى کوچک ترى تشکیل یافته با چاوشلو خویشاوندى کمى داشته اند، بزرگ ترین آن ها قویچ اوغلو، از اوایل دوره ى صفوى تا آغاز حکومت عباس اول در منطقه الموت مستقر بودند و کنگرلو که از تالش بود و سایر خانوارهاى مستقلى که اکثراً در آذربایجان ساکن بودند. گسترش ایل استاجلو از گیلان شروع شد و به شرق، غرب و شمال در کوه هاى حاشیه دریاى خزر و آذربایجان ادامه یافت. مرکز اصلى قدرت اقتصادى اولیه ایل استاجلو، گیلان و نواحى نزدیک اردبیل بود. با پیروزى هاى صفویان، قلمرو جمعى و فردى ایل استاجلو افزایش یافت. در همین زمان محمدخان استاجلو و برادرش قراخان با خدمت به صفویان قلمرو ارضى خود را ابتدا در کرمان و سپس در دیاربکر گسترش دادند که سرانجام به تصرف آن ها درآمد. قلمرو آن ها از املاک خویشاوندان نزدیکشان یعنى چاوشلوها مجزا شد. همچنین رؤساى دیگر چاوشلو و استاجلو املاک شخصى خارج از قلمرو شمال غربى ایران به دست آوردند.

+ نوشته شده در Sun 13 Sep 2015 ساعت توسط بهمن رنجبران | :  اینجا