شب ششم محرم : حضرت قاسم (ع)، شب نوجوانان عاشورایی، شب روضه قاسم بن الحسن (ع) .

 

وقتی اباعبدالله الحسین (ع) سخن از شهادت یارانش به میان آورد، حضرت قاسم (ع) بن حسن نوجوان ۱۳ ساله کربلا از عمو پرسید : عمو جان آیا من نیز به فیض شهادت نائل می شوم؟ 

امام او را به سینه چسباند و فرمود : فرزندم مرگ را چگونه می بینی؟ 

حضرت قاسم (ع) پاسخ داد : از عسل شیرین تر!

شهادت طلبی حضرت قاسم (ع) و پا فشاری او برای رسیدن به مقصود، زیباترین الگو را برای رهروان خط سرخ شهادت رقم زد.

 

روز عاشورا قاسم(ع) خود را آماده‌ی جنگ کرد و به حضور امام حسین(ع) آمد تا از او اجازه‌ی جهاد بگیرد، امام او را در آغوش گرفت و مدتی با هم گریه کردند، سپس قاسم(ع) اجازه‌ طلبید و امام به او اجازه نمی‌داد. هرچه آن امامزاده‌ی بزرگوار در اجازه‌ی جهاد، مبالغه می‌کرد، حضرت مضایقه می‌فرمود تا آنکه بر پای عموی خود افتاد و چندان بر آن بوسه زد و گریست تا از امام اجازه گرفت.