خاطره سلام دادن هیئت های عزاداری بهم در محرم

یکی از زیباترین آداب عزاداری ترک های خراسان در ایام محرم احترام دسته های عزاداری به هم دیگر از قدیم  الایام بوده است که متاسفانه الان دارد رنگ می بازد و رقابت های جاهلانه جای آن را می گیرد.

حضور هئیت های عزاداری در تکیه و مساجد همدیگر و سلام دادن به همدیگر در حین برخورد دو دسته در خیابان ... از جمله این آداب احترام می باشد.

زمانی که دسته ای نزدیک مسجد و تکیه دسته دیگر می شد هئیت میزبان در بیرون مسجد با تشکیل دسته عزاداری با همخوانی اشعاری زیبا به دسته مهمان خوش امد می گفتند.

برای مثال هئیت میزبان هم خوانی می کنند :

سیز بو ماتم-ی-عزایه، خوش گلیدینیز اهل-ی-دسته

سیز بو اهلی یاد ائدیب سیز، قدمیز بو گٶزلر(گئزلر) اوسته

و دسته مهمان هم خوانی می کنند :

حامیان اسلامه پرچمه سلام اولسون

سو سٶز دوٶه‌ن قولسوز علقمه سلام اولسون

(تشنه لب دٶشه‌ن باشسیز پئیکره سلام اولسون)

و بعد از عزاداری در مسجد و تکیه هنگام خدا حافظی نیز اشعاری از سوی دو طرف همخوانی شده و دو دسته از همدیگر جدا می شدند.

دسته مهمان می خواند :

سیزین بو چکدینیز زحماته قوربان

گذشت ائدین خداحافظ عزیزان

و میزبان می خواند :

خوش گلدیز ای اهل-ی-عزا، الله هه تاپشیردیی سیزی

خالیق اٶزو بئرسین جزا،     الله هه تاپشیردیی سیزی

در حین نزدیکی دو دسته در کوچه و خیابان هر دو دسته بلندگوها را خاموش گذاشته و روبروی هم به هم دیگر با اشعاری مشابه اشعار فوق سلام می دادند.

شایسته است که دسته های عزاداری بخصوص ترکان این آداب را رعایت کنند و بجای کوبیدن بر سنج و طبل ها- که چیزی جز آزار و اذیت گوش مردم نیست- و رقابت برای خفه کردن صدای همدیگر به سان پدران و نیاکان با احترام تمام نسبت به همدیگر عزاداری کنند.

هیچ وقت فراموش نمی کنیم در دهه های چهل و پنجاه وقتی دسته عزاداری ما در روستای گریوان واقع در بخش مرکزی بجنور، همانند دیگر ترکان خراسان به دسته عزاداری روستای همسایه علی گل می رسید. همیطور وقتی هیئت مسجد جامع (یوخار کی قلعه نین مچیدی) به مسجد صاحب الزمان (عج) (آشاق کی قلعه نین مچیدی) می رسید، پیر مردی نوحه و سینه زنی را قطع می کرد و آرام بر سر می زد و به دسته مقابل سلام می داد و همه تکرار می کردند و بعد دو دسته یکی می شد و تا ظهر باهم عزاداری می کردند. در عصر  تاسوعا و عاشورا به مسجد ما می امدند و ما هم به مسجد انها می رفتیم.

انشاله که عزاداری خالص و با نیت پاکی داشته باشیم.