شعری زیبا از عیسا قاسم‌پور برای شوونیزم فیتیله ای!  

(برداشت آزاد از شعر استاد احمد شاملو)

روزگار غریبی است نازنین!

دهانت را می بویند تا مبادا با فرچه توالت مسواک زده باشی!

پیداست که

"زبان" و "هویت" را در پستوی خانه نهان باید کرد!

آری نازنین

روزگاری فرامیرسد که شیهه اسبان "قیر آت" و "دور آت"ت  

در کوهستان های مه آلود را

به آروغ گند اسب آبی در اتاق تشبیه می کنند

و پنجره باز رو به بهار تاریخت را

به سطل زباله ای که خمیازه های چندش آوری می کشد!!!

روزگار غریبی است نازنین!

آری من به آیین باد میگذرم

و به رسم ابر میبخشم

اما بدان که

روزگاری فتیله این هتل هم خاموش خواهد شد

و همه ما رفتنی هستیم

هم ما پدر و پسر

و

هم تو که خودت را همیشه صاحب هتل میپنداری

و این تنها صداست که می'ماند!

باقی قالان بو قبه'ده تک بیر صداییمیش.... !  ""

* عیسا قاسم‌پور(زنگانلی) *

منبع : قیزیل آزربایجان