۱۶ آذر و لزوم پویایی جنبش دانشجویی
دورنانیوز – اسفندیار سپهری : ۱۶ آذرماه هر سال به مناسبت شهادت سه تن از دانشجویان دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران بنامهای احمد قندچی ، آذر ( مهدی ) شریعت رضوی و مصطفی بزرگ نیا بدست عوامل رژیم پهلوی در جریان سفر ریچارد نیکسون معاون رئیس جمهوری وقت امریکا به کشور، بنام روز دانشجو نامگذاری گردید و بدین ترتیب یاد و نام تمامی شهدای دانشجو و فعالان جنبش دانشجویی گرامی داشته می شود .
۱۶ آذر از آن روی دارای اهمیت بوده و از اعتبار سیاسی و اجتماعی و فرهنگی برخوردار می باشد که یکی از بن پایه های مبارزات سیاسی ملت ایران بر علیه رژیم شاه به حساب می آید. به جرأت می توان گفت که یکی از علل وقوع انقلاب اسلامی و در نهایت پیروزی انقلاب ریشه در مبارزات حق طلبانه و آزادیخواهانه دانشجویان آگاه کشور در کنار مبارزات اقشار مختلف مردم دارد. مبارزه ای که حادثۀ تاریخی و ماندگار ۱۶ آذر ۱۳۳۲ یعنی ۲۵ سال قبل از انقلاب ۵۷ را رقم زد .
بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ که با حمایت دولت وقت امریکا صورت گرفت و موجب استحکام پایه های قدرت رژیم پهلوی گردید، ریچارد نیکسون معاون رئیس جمهوری وقت امریکا راهی کشور شد تا از نزدیک در جریان نتیجه اقدامات دولت متبوعش در سقوط دولت مصدق و به قدرت رسیدن محمدرضا شاه پهلوی قرار بگیرد. ۱۴ آذر ۱۳۳۲ دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به این امر تظاهرات گسترده ای را تدارک دیدند و این موضوع زنگ خطر بزرگی برای رژیم شاه بود.
روز ۱۵ آذر تظاهرات دانشجویی به خارج از محوطۀ دانشگاه کشیده شد و با یورش نیروهای ضد شورش رژیم این تظاهرات با سرکوب مواجه و تعدادی از دانشجویان دستگیر و زندانی شدند. روز ۱۶ آذر دانشجویان دانشگاه تهران در اعتراض به حضور مأموران گارد رژیم پهلوی در دانشگاه، آنان را به باد تمسخر گرفتند و همین امر کافی بود تا مأموران مسلح رژیم با حمله به کلاس های درس اقدام به شلیک گلوله به سمت دانشجویان معترض نموده و در نهایت سه تن از دانشجویان را به شهادت رسانند .
خون پاک این دانشجویان شهید اولین قطرات خون دانشگاهیانی بود که نهال مبارزه با رژیم شاه را آبیاری کرد و همین خون، موجب جوشش خون دانشجویان و خروش آنان در سال ۵۷ گردید . یاد و نام همه دانشجویان شهید گرامی و ماندگار باد.
در چرایی مبارزات و اعتراضات دانشجویی در جوامع مختلف میتوان به این نکته اشاره کرد که دانشجویان به عنوان سلول های حیاب بخش و فعال جامعه از آن درجه از پویایی و تحرک و جنب و جوش برخوردارندکه اجازه نمی دهند قدرت سیاسی حاکم بر کشور به سمت خودکامگی و استبداد پیش برود.
اصولاً وجود جنبش های دانشجویی در حیات سیاسی – اجتماعی جوامع ، حضوری به رسمیت شناخته شده می باشد و معمولاً پاشنه آشیل حکومت های غیر دموکراتیک و فردسالار وجود جنبش های دانشجویی می باشد. اقدامات حق طلبانه و آزادیخواهانه دانشجویان را بارها و بارها در نقاط مختلف جهان از جمله در کشورمان و دوره های مختلف تاریخی در مبارزه علیه خشونت، استبداد ، فسادهای سیاسی و اقتصادی، تبعیض و نابرابری، تضییع حقوق طبقات مختلف جامعه از جمله حقوق زندانیان سیاسی، زنان، کودکان، کارگران و کشاورزان دیده ایم تا بدان حد که اصرار و مداومت آنان در قبول خواسته ها و وادار کردن حکومت های مرکزی به ایجاد تغییر در رفتار و گفتار و سیاست ها و حتی عزل و برکناری و برخورد قانونی با عوامل تبعیض و خشونت و مفسده های سیاسی و اقتصادی ، نقطۀ عطفی در مبارزات دانشجویی بوده است. نکته مهم اینکه جنبش دانشجویی در یک جامعه مردم سالار این قدرت را دارد که با حضور فعال خویش در جامعه اجازه ندهد جامعه گرفتار استبداد و خودکامگی و تک محوری گردیده و بن پایه های جامعه مردم سالار که ریشه در دموکراسی، عدالت، آزادی و دین دارد دچار استحاله سیاسی شده و توسط یک تفکر یا جناح خاص اداره گردد.
در جمهوری اسلامی ایران جنبش دانشجویی چه آن موقع که کشور در حال جنگ بود با حضور در خطوط مقدم جبهه از کیان و عرض و ناموس و خاک کشور دفاع نمود و شهدای بسیاری را تقدیم کشور نمود، چه در دوران بازسازی که در مناطق مختلف کشور در نهضت بازسازی کشور سهیم شدند چه در افشای دزدیها و چپاولگری هایی که در دولت های مختلف از سوی کارگزاران و باندهای قدرت صورت می گرفت جزء یشتازان مبارزه با فساد بودند و چه زمانی که عده ای خودسر به خود اجازه دادند که با حضور در کوی دانشگاه که حتی قلب مقام رهبری را نیز به زجر آورد فجایع هولناکی را خلق نمایند، با مقاومت و پافشاری به بخشی از خواسته های خود رسیدند، چه در دوره احمدی نژاد که برخی کارگزارانش با فسادهای عظیم اقتصادی و رانت خواری های بزرگ نفتی خیانت های بزرگی به کشور و ملت کردند علم مبارزه را برداشتند و چه در صحنه های سیاسی و اجتماعی از جمله انتخابات متعدد ریاست جمهوری، مجلس، شورای اسلامی و خبرگان رهبری که با حضور حداکثری خویش افتخارات بزرگی را خلق کردند و چه در موضوع مهم و بزرگ انرژی هسته ای، نقش برجسته خود را بارها بارها به نمایش گذاشته اند.
انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی در هفتم اسفند ماه سالجاری آزمون بزرگ دیگری است تا دانشجویان کشورمان با توجه به شرایط داخلی و بین المللی زمینه ای را فراهم نمایند تا ضمن تشویق مردم جهت حضور حداکثری آنان پای صندوق های رأی با تدوین و اجرای برنامه های مختلف و دعوت از کارشناسان و صاحب نظران طیف های مختلف سیاسی، وظیفه آگاهی بخشی را به منظور انتخاب صحیح و اصولی نامزدهای ورود به مجلس شورای اسلامی به انجام رسانند تا افرادی وارد مجلس شوند که مقبول و مورد وثوق مردم، پاک دست، راستگو، متخصص، تحصیل کرده، آگاه به مسائل روز ، قانونمند، متعهد، از جنس مردم، عدالت خواه ، اصلاح طلب، امانت دار، زبان گویای مردم، سخنور، حافظ و مدافع سرسخت حقوق ملت و آزادیهای مشروع، پایبند به قانون اساسی و فاقد نکات منفی در کارنامه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اخلاقی و در کل نمایندۀ واقعی مردم باشند .
در چنین شرایطی امید می رود که سالهای پیش رو سالهایی توأم با ترمیم رفاه اجتماعی، توسعۀ اقتصادی، تثبیت صلح و ثبات سیاسی در عرصۀ منطقه ای و بین المللی و رفع مسائل و مشکلات کشور در عرصه های مختلف باشد.