اود( آتش ) و اوت (علف)

نکته : ترکان خراسان به علف اود (Od) و به آتش اوت (Ot) می گویند از آنجا که آتش اولین بار به کمک آتش گرفتن علف های خشک توسط سومئریان التصافی زبان  صورت گرفته است این دو کلمه بجای هم نیز نوشته می شوند

نکته : تصاویر را سایین شیروانلی جنابلاری در چند سال قبل ارسال نموده اند و با تشکر ویژه از ایشان.

 اود (Od) : آتش

توضیح : برخی به " علف " نیز اود (Od) می گویند. 

اوت (Ot) : علف

کهلیک اوتی (علف کبک) : کاکوتی

otarmak da ot dan gelir

 

آلو (َAlov) :  :شعله آتش

قوروج (Qoruc) : هیزیم پس از سوختن تبدیل به ذغال می شود و زمانی که ذغال ها دود نکنند به آنها قوروج (Qoruc) گفته می شود.

اوچغون (Uçğun) : : جرقه های آتش

köz  :کؤز = خاکستر گرم

کؤل = خاکستر سرد (در لهجه غربی خراسان کیل تلفظ می شود )

 

 قور : Qor : اخگر، شراره، گل آتش

قور چالماق : قرمزتر شدن ، شادابتر شدن چهره، بهتر شدن وضعیت جسمانی

 

یانارداغ : آتشفشان

 

یانقین سؤندورن (آتش نشان)

سؤن : فعل امر از مصدر " سؤنمک " خاموش شدن

سؤندؤرمک : خاموش کردن اتش، چراغ و....

سؤندؤرن : خاموش کننده

سؤندؤرچو : خاموش کننده

سؤنمز : خاموش نشدنی