زبان مادری هستی یک ملت :
مِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِکُمْ وَأَلْوَانِکُمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّلْعَالِمِینَ ( روم ۲۲)ترجمه : از نشانه های او است. آفرینش زمین و آسمان و اختلاف زبانها و نژادها است. این آیات خداوند را برای انسان روشن می سازند!
چئوئرمه :
{ و اونون ( تانری تعالانین) آیتلریندن گؤیلرین و یئرین یاراتماسی و دیللرین و بویالارین مختلف اولماسیدیر اوندا بیلنلره نشانه لر وار. (روم - 22)}
یو خاریدا گتیردیگیمیز آیتده ایسه بیرینجی اهمیت گؤیلرین و یئرین یارانماسی، ایکینجی دیللرین و اوچونجو سویلارین مختلف اولماسینیندیر. بو مختلف اولماقدا ایسه سیررلر وار و بو سیررلری عالیملر بیلر و عالیملر اوندان سؤزلر دوشونرلر .
آن که به زبان خویشتن درماند، نادان بُوَد أر دو صد زبان می داند
در بارهی اهمیت زبان مادری این گفته کافی است که زبان مادری هستی و شناسنامه و هویت یک ملت و قوم است. و اگر ملت و قومی شناسنامه ی خود را گم کند در واقع هویت خود را گم کرده است، و شناسنامه ی المثنیی دیگری هم نمی توان تهیه کرد. از طریق زبان مادری است که تاریخ و فرهنگ ملت ها به نسل های آینده انتقال می یابد. این را باید قبول کرد که تنوع زبان در کشوری نشان از تنوع فرهنگی و تاریخ غنی آن سرزمین است.
هر زبانی شیرینی خاص خود را دارد به قول معروف هر گلی بویی دارد. اگر ما به زبان مادری خود، تفاوتی نمی کند، ترکی، فارسی، ترکمنی، عربی، مازنی، گیلی، سیستانی و...احترام قائل نشویم انتظاری از دیگران نباید داشته باشیم.
عزیزنه م شرین دی، انا دیلی شیرین دییاد نه دییرسه دسین، اوز دیلیم دی شیرین دی