برابری حقوقی 4 زبان رسمی در سوئیس

یازار: تـئهران تورکلری 

سویس یک کشور پلورالیستی [کثرت گرا] است. اصلی ترین عنصر هویت سویسی نه یک زبانِ واحد ملی، نه یک فرهنگ واحد و نه یک ملیت خاص می باشد، بلکه مجموعه‌ای از جوامع مختلف اتنیکی، فرهنگی و زبانی و دینی می باشد.

آنچه پیش رو دارید، پیش نویس طرح قانون زبانها در سویس می باشد که گروه کار مشترک دولت فدرال و کانتونهاست که  پس از یک دهه بحث و گفتگو در مورد تبیین سیاست نو “زبانی” و نحوه تنظیم امور مربوط به زبانها و گروههای زبانی می باشد که پس از تصویب نهایی در ماه مارس ٢٠٠١ منتشر گردیده است. قانون مزبور دو هدف اصلی رادنبال می کند: نخست حفظ و رشد هویت چهارزبانی سویس و دیگری رشد دانش اشخاص و نهادهای دولتی به نسبت زبانهایرسمی کشور به منظور تقویت و تعمیق تفاهم بین سخنوران این زبانها می باشد.

یکی از مهمترین مسائلی که در ارتباط با مسئله زبانها و ساختار فدرالیستی در سویس باید به آن اشاره نمود این است که مسئله زبان و فرهنگ و آموزش و پرورش اصولا در حوزه اختیارات کانتونها (ایالتها) می باشد. اینکه کدام زبان در کدام کانتون بعنوان زبان اداری و زبان رسمی تعیین می شوند و کدامیک از این زبانها مورد حمایتهای ویژه دولت کانتونی و دستگاه اداری آن قرار می گیرد، تنها درحوزه اختیارات قانونی کانتونها میباشد. با این وصف قانون مزبور در ضمن تأکید بر این استقلالفرهنگی کانتونها، اختیارات و امکانات دولت فدرال را برای رشد و ارتقاء زبان و فرهنگ و تفاهم بین جوامع زبانی سویسگسترش می دهد. حال به دولتهای کانتونی برمی گردد که آیا آنها از این امکانات مالی دولت فدرال استفاده می کنند یا نه. بنابراین استقلال فرهنگی هیچیک از کانتونها با قانون مزبور خدشه دار نمی گردد.