سالوک؛ شکارگاه خراسان شمالی

پارک ملی و منطقه حفاظت شده سالوک از گونه های شاخص شامل آهو، قوچ و میش اوریال ،کل و بز و پلنگ برخوردار است که به همین دلیل به عنوان یکی از شکارگاه های معروف در سطح کشور مورد توجه شکارچیان داخلی وخارجی بوده و می باشد.

 به گزارش پایگاه خبری تحلیلی اترک نیوز (اینجا)، پارک ملی و منطقه حفاظت شده سالوک، از مناطق تحت الحفظ اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی است که با مساحت 19 هزار و 908 هکتار در شمال غربی شهرستان اسفراین واقع شده است که در سال 1352 پس از شناسایی و معرفی از سوی شورای عالی حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام شد.

 

حدود 13 سال قرق و حفاظت کامل این منطقه سبب رشد غنای طبیعی آن گشته و به همین دلیل در سال 1380 بخاطر ویژگی های با ارزش اکولوژیکی به پارک ملی ارتقاء یافت و در حال حاضر نیز به همین نام تحت مدیریت و کنترل است.

 

منطقه سالوک از نظر ژئومورفولوژی به دو منطقه کوهستانی و دشتی تقسیم می شود که دو سوم منطقه کوهستانی و یک سوم آن را دشت تشکیل می دهد و بسیاری از گونه های گیاهی مناطق سرد و گرم را در این منطقه می توان مشاهده کرد.

 

در کف دره ها گونه های درختی و درختچه ای زرشک، بید، انجیر، گردو و در مناطق مرتفع گونه های ارس یا آرچه به صورت پراکنده و انبوه به وفور یافت می شود.

 

منطقه از تنوع جانوری نسبتا خوبی برخوردار است و تقریبا تمامی گونه های ساکن در این گونه مناطق در این ناحیه دیده می شود.

 

از گونه های شاخص جانوری منطقه در مناطق دشتی آهو، در مناطق کوهستانی قوچ و میش اوریال، کل و بز و پلنگ را می توان نام برد.

 

خرس قهوای در زمان نه چندان دور که هنوز پوشش جنگلی انبوه منطقه دستخوش تخریب قرار نگرفته بود با این وجود در حال حاضر به تعداد انگشت شمار در دره های پر درخت منطقه مشاهده می شود.

 

کفتار، گربه پالاس و گرگ از دیگر گونه ها های شاخص این منطقه هستند که با توجه به خصوصیات هر گونه در زیستگاه های متفاوت منطقه دیده می شوند.

 

وحوش منطقه علاوه بر تنوع از کیفیت مطلوبی نیز برخوردار هستند که به همین دلیل به عنوان یکی از شکارگاه های معروف در سطح کشور مورد توجه شکارچیان داخلی وخارجی بوده و می باشد.

 

این منطقه از نظر تاریخی نیز دارای بعضی آثار با ارزشی است که به صورت قلعه های باستانی مربوط به قبل و بعد از اسلام دیده می شوند.

 

از مهمترین این آثار می توان به قلعه معروف سالوک در شمال غربی منطقه نام برد که در انتهای دره زاری و بر فراز صخره های صعب العبور سالوک بنا گشته است این اثر که به عنوان یک دژ نظامی استفاده می شده است در زمان حمله مغول مورد تاخت و تاز قرار گرفت ولی علی رغم تلاش زیاد موفق به تسخیر آن نشدند.

 

 از دیگر جاذبه های گردشگری این منطقه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

 آبشار دره توی : در داخل دره توی در منطقه سالوک دو آبشار وجود دارد که یکی از این آبشارها دائمی و یکی فصلی هستند ارتفاع آبشار دائمی در حدود 15 متر و آبشار فصلی در حدود 10 متر است.

 آبشار سالوک : این آبشار با ارتفاع حدود40 متر در منطقه پیش قلعه در منطقه سالوک قرار دارد، در مسیر حرکت آب این آبشار دره ای بسیار زیبا و دیدنی با پوششی گیاهی انبوه وجود دارد که نوع پوشش گیاهی این دره بیشتر گونه افرا و زرشک است.

صخره های کوه سالوک، صخره حسن چاخونی، صخره های پیش قلعه، صخره های دره زاری، صخره های توی، دره زاری، دره توی، دره چهار برج، دره جوز، دره سیاه خانه، دره حسن چاخوئی، دره هنگران، دره اردغانی، دره توت، دره آوجور، دره پیش قلعه، دره تخمزار

دره سیاه خانه: دارای 10 کیلومتر طول و در شرق منطقه واقع شده است که دارای چشم اندازها و صخره های بسیار دیدنی و زیبا است. وجود گونه های جانوری شاخص این دره مانند قوچ و میش ،کل و بز و پلنگ بر زیبایی های این دره افزوده است. گونه های درختی و درختچه ای این دره شامل : آرچه، گز، انجیر، بید وحشی وزرشک هستند.

 دره زاری : در قسمت غرب منطقه قرار گرفته و انتهای آن به پیش قلعه ختم می شود. در مناطق مرتفع تر این دره ارس یا آرچه به فراوانی دیده می شود و علاوه بر ارس، زالزالک، تمشک، زرشک از گونه های گیاهی این دره هستند.

دره توی : طول این دره حدود 15 کیلومتر بوده و دارای 15 چشمه دائمی است که علاوه بر آن جریان آبی که از این دره جاری است از ارتفاعات غربی پیش قلعه با جهت شرقی غربی سرچشمه می گیرد و به صورت نهر جریان دارد که منظره ای بسیار زیبا و دیدنی را بوجود آورده است که به دلیل وجود آب این دره از تنوع جانوری و گیاهی بسیار خوبی برخوردار است.