آیا داعش تنها بهانه است؟

سرزمین هایی که از داعش در عراق و سوریه پس گرفته می‌شود، گویی طبق یک توافق غیر رسمی به اکراد و احزاب کردی داده می‌شود. در کرکوک و بسیاری از شهرها و روستاهای تورکمن نشین چنین سرنوشتی را شاهد هستیم. رسانه های گروهی جهانی با برجسته سازی اکراد در منطقه، سعی دارند تا تنها نیروی دموکراتیک! مترقی! و پیشرو! منطقه را نیرو و عنصر کردی معرفی کنند.

این خود نشان دهنده این موضوع اساسی است که گویی توافقی پنهان بر سر تقویت عنصر کردی در برابر سایر ملتها و تبدیل عنصر کردی به مؤلفه ای سرکوبگر در قبال سایر ملل است. امروز سعی می شود تا همان کارکردی که عنصر آشوری در چند هزار سال قبل در منطقه داشت، به عنصر کردی داده شود، و به نوعی با برتری این عنصر منفرد و مجزا از سایر ملل نقش" ژاندارم کوچک "به اکراد برای ایجاد شرایط سکون و بی تحرکی در منطقه عراق و سوریه و تورکیه و ایران داده شود.

ولی بعد از گذشت سالها و اتفاق سایر ملل بر علیه این عنصر وابسته به قدرتهای فرا منطقه ای، دود این سیاست چشم خود این عنصر را کور نخواهد کرد؟

برتری دادن مصنوعی و هورمونی به یک عنصر در منطقه خود آبستن رویارویی های خشونت آمیز در آینده است. چنین سیاستی خود تشکیل دهنده بزرگترین عامل تنشهای پایان ناپذیر و ناگوار در آینده خواهد بود. متأسفانه دولتها و نخبگان ملل موجود در منطقه معلوم نیست بنا به چه دلایلی چشم بر این حقیقت مسلم بسته و دنباله رو برنامه ریزی های فرامنطقه شده اند.

به نظر می رسد حتی اگر علت به وجود آمدن داعش دلایل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در منطقه داشته باشد، بهترین بهانه برای نابودی وحدت عنصر عربی با توسل به اختلافات فرقه ای و مذهبی و بهترین فرصت برای نابودی حتی فیزیکی موجودیت تورکی در منطقه شده است. در عراق و سوریه هیچ ملتی همچون ملت تورک (تورکمن ها) دچار نابودی و آوارگی و بی سر و سامانی نشده اند. همین موضوع باعث می‌شود تا این فکر و تحلیل به وجود آید که آیا وجود داعش و قدرت یابی آن و هم عملیاتهای نابودی آن که در هر دو مورد تورکمنها مورد ظلم و نابودی قرار گرفته اند، بخشی کوچک از طرحی بزرگ برای تضعیف و یا حتی نابودی هویت تورکی در منطقه از قزوین تا تبریز و لفکوشا (قبرس) و از باکو تا آنکارا و کرکوک باشد.

قایناق: آیدینلیق