درس عبرتی از تاریخ
جمعه 24 دی 1395
+0 به یه ن
درس عبرتی از تاریخ :
جاوید ایمان اوغلی, [29.12.16 09:19]
در زمان جنگ ایران روس، سفیری به ایران فرستاده شد تا شرایط را بررسی کند و گزارش نماید که چگونه بر ایران مستوفی یابند. در آن زمان بیشترین مقاومت در آزربایجان بود و آزربایجانیان به هیچ شرایط راضی به تسلیم نبودند مگر شرایط و مطالبات آنان فراهم شود.
این سفیر چون شرایط را این گونه دید و فهمید که مردان و زنان آزربایجان همه در دلاوری و جنگندگی ید طولانی دارند و شجاعت آنها زبانزد خاص و عام است، طی نامه به زمامداران خود چنین نوشت :
"این سرزمین آزربایجان را به هیچ عنوان نمی شود تسلیم کرد. و اگر این مناطق تسلیم نشوند ایران تسلیم نخواهد شد و به زانو در آوردن این منطقه میسر نیست مگر به دو راه زیر :
1-کلیت آزربایجان را نابود و مردان و زنان آن را از دم باید کشت.
2-این سر زمین یعنی آزربایجان را به مناطق جداگانه تقسیم و به هر کدام نام تازه داده شود تا بدین شکل از هم دیگر جدا شوند، و اتحاد و یگانگی از آنها گرفته شود."
این ترفند به صورت جنگ فرهنگی (میراث آریامهر و سیاست گزاران تزار و انگلیس) متاسفانه در ایران به اشکال گوناگون بر علیه تورک ها در حال انجام است، به جز توهین های علنی و غیرعلنی رسانه و قدرت های ابزاری که در دست عده ای قرار دارد و از آن به نحو قابل توجه استفاده می کنند تا ملت تورک را بی فرهنگ، ناتوان و ... نشان دهند. نمونه های بارز دیگر نیز هست از آن جمله : ساختن لطیفه هایه هدفمند است که آنها را در اختیار کودکان قرار می دهند تا بر علیه فرهنگ تورک ها تعریف کنند و بخندند، در این میان بارها دیده شده که در جمع اینها برخی ازخود تورک ها ( آسیمیله شده ) نیز هستند سئوال که می شود شما دیگر چرا؟ جواب بسیار دردناک که جای بسیار تعمق دارد شنیده می شود. " من تورک نیستم، آذری یم".
این دقیقا همان خواسته است که تئوریسین های شوونیسم و سایت جاعل آذریها دنبالش هستند، آنها می خواهند با دادن نام و اسامی گوناگون افراد را از فرهنگ و تاریخ خود جدا سازند بدون اینکه این افراد خبر داشته باشند
جاوید ایمان اوغلی, [29.12.16 09:19]
در زمان جنگ ایران روس، سفیری به ایران فرستاده شد تا شرایط را بررسی کند و گزارش نماید که چگونه بر ایران مستوفی یابند. در آن زمان بیشترین مقاومت در آزربایجان بود و آزربایجانیان به هیچ شرایط راضی به تسلیم نبودند مگر شرایط و مطالبات آنان فراهم شود.
این سفیر چون شرایط را این گونه دید و فهمید که مردان و زنان آزربایجان همه در دلاوری و جنگندگی ید طولانی دارند و شجاعت آنها زبانزد خاص و عام است، طی نامه به زمامداران خود چنین نوشت :
"این سرزمین آزربایجان را به هیچ عنوان نمی شود تسلیم کرد. و اگر این مناطق تسلیم نشوند ایران تسلیم نخواهد شد و به زانو در آوردن این منطقه میسر نیست مگر به دو راه زیر :
1-کلیت آزربایجان را نابود و مردان و زنان آن را از دم باید کشت.
2-این سر زمین یعنی آزربایجان را به مناطق جداگانه تقسیم و به هر کدام نام تازه داده شود تا بدین شکل از هم دیگر جدا شوند، و اتحاد و یگانگی از آنها گرفته شود."
این ترفند به صورت جنگ فرهنگی (میراث آریامهر و سیاست گزاران تزار و انگلیس) متاسفانه در ایران به اشکال گوناگون بر علیه تورک ها در حال انجام است، به جز توهین های علنی و غیرعلنی رسانه و قدرت های ابزاری که در دست عده ای قرار دارد و از آن به نحو قابل توجه استفاده می کنند تا ملت تورک را بی فرهنگ، ناتوان و ... نشان دهند. نمونه های بارز دیگر نیز هست از آن جمله : ساختن لطیفه هایه هدفمند است که آنها را در اختیار کودکان قرار می دهند تا بر علیه فرهنگ تورک ها تعریف کنند و بخندند، در این میان بارها دیده شده که در جمع اینها برخی ازخود تورک ها ( آسیمیله شده ) نیز هستند سئوال که می شود شما دیگر چرا؟ جواب بسیار دردناک که جای بسیار تعمق دارد شنیده می شود. " من تورک نیستم، آذری یم".
این دقیقا همان خواسته است که تئوریسین های شوونیسم و سایت جاعل آذریها دنبالش هستند، آنها می خواهند با دادن نام و اسامی گوناگون افراد را از فرهنگ و تاریخ خود جدا سازند بدون اینکه این افراد خبر داشته باشند