ضرورت صحبت به زبان ترکی با کودکان

ضرورت صحبت به زبان ترکی با کودکان یکی از مسائل مهم در مناطق ترک نشین و به ویژه در مناظق ترک های خراسان شمالی و رضوی ، قاراقان و ترک های همدان، قزوین، ساوه، زنجان و ... این است که با فرزندانشان به زبان فارسی صحبت می کنند. مساله یاد دادن زبان فارسی نیست، بلکه مساله اصلی مقاومت در برابر یادگیری زبان ترکی است. هیچ کس با آموزش زبان فارسی به کودکان مخالفتی ندارد. روان شناسان و متخصصان تربیتی معتقدند کودکان تا 6 سالگی توانایی یادگیری بیش از 6 زبان را دارند.

هر زبان دنیای جدیدی به روی انسان باز می کند و دنیای مفهومی و توانایی ذهن آدمی را گسترش می دهد. بنابراین نه تنها آموزش زبان فارسی اشکال ندارد، بلکه توصیه می شود علاوه بر زبان فارسی زبان انگلیسی، عربی، فرانسه و ... نیز به کودکان اموزش داده شود. در حقیقت فاجعه اصلی مقاومت این والدین محترم در آموزش زبان ترکی است، چرا که بعضا برخی از والدین فرزندان خود را متنفر از زبان ترکی تربیت می کنند. در واقع والدین کودکان خود را از موهبتی بزرگ محروم می کنند و در واقع  سه خیانت بزرگ در حق کودکان خود انجام می دهند :

اول اینکه کودکان از موهبت الهی یادگیری دو زبان محروم می شوند. به جای اینکه با آموزش زبان مادری به پرورش روحی و ذهنی این کودکان کمک شود با ایجاد نفرت از زبان مادری آنها را به انسان هایی بیمار تبدیل می شوند.

دوم اینکه آنها را از ریشه های فرهنگی خود دور می کنند و باعث می شوند فرزندانشان به موجوداتی تحقیر شده و دوگانه تبدیل شوند که از فرهنگ خود گریزانند و به موجوداتی تبدیل شده اند که همیشه در حال انکار فرهنگ و هویت واقعی خود هستند. عبارات مضحک و خنده داری چون «پدر و مادرم ترک هستند من فارس» نتیجه همین دوگانگی شخصیتی در این کودکان است.

سوم اینکه زبان ترکی، از پایه های اصلی هویت ما ترکان است. با فراموشی زبان توسط یک ملت فرهنگ و هویت آنها نیز نابود می شود.

زبان ترکی موهبت الهی و بنیان هویتی ماست با کنار گذاشتن آن از زندگی به نابودی آن کمک نکنیم.