شهر و زبان به مثابه میراث ناملموس بشری
معرفی کتاب از زبان محقق: 👆👆
۱- ویژگی مهم هر واحد مدنی که امروزه به شهر معروف شده فرهنگ آن شهر است. فرهنگ در تمام شئون حیاتی یک شهر ساری و جاری است. در خیابانها، رستورانها، بناها، مدرسه ها، مکانهای تجاری، سالنهای اجتماعات و...
جامعه شناسان شهری، شهر را یک اثر هنری می دانند نه یک مجموعه عمرانی. دقیقا از همین منظر است که متولیان امور فرهنگی باید برای تمام شهر برنامه داشته باشند. انجمنهای ادبی هنری محلی، کنسرتهای محلی و سالنهای نمایش باید در تمام شهر فعال باشند.
۲- اما آنچه که لوکوموتیو فرهنگ شهر را به دنبال خود می کشد درست مثل یک دیزل، زبان آن شهر است. زبان هر شهری، بار تمام هنرهای زیستی مردمانش را بر دوش می کشد. فولکلور، شعر و سرود و ترانه، ضرب المثلها، مراثی، تعریضها و کنایه ها، تعارفها و احوالپرسیها، طنزها و داستانها، خاطرات و دلگویه ها و... تماما به وسیله زبان خلق و سپس ترویج می شوند.
زبان یک میراث ناملموس و به شدت نیازمند پاسداشت است. سازمانهای ملی و بین المللی با برنامه ریزی های دقیق در تمام دنیا به دنبال حفظ زبانهای بومی شهرها هستند. زیرا با اختلاط انسانها و حاکمیت تکنولوژی این میراث ناملموس آسیبهای جبران ناپذیری می بیند. بنابراین مدیران شهرهای مدرن با تبعیض مثبت در حق زبانهای بومی سعی می کنند این ویژگی منحصر به فرد را تقویت و نگهداری کنند.
یکی از بهترین راهها و روشهای نگهداری و انتقال زبان مادری که بدون ریالی هزینه اجرا می شود، دیالوگ و گفتگوی والدین و بزرگترها با کودکان به زبان مادری است. این روش ضمن انتقال درست و طبیعی زبان و میراث ملموس شهر، باعث اعتماد به نفس در کودکان شده و از منحصر به فرد بودن شهر هم صیانت می کند.
در یکی از تعریفها و ویژگیهای شهر مدرن آمده است که آن شهر باید بر اساس سنتهای بومی خود تزیین و تبیین و نگهداری شود.
در همین راستا سال گذشته شهرداری زنجان با همت معاونت فرهنگی و دوست عزیز آقای اکبر کریمی پروژه ای را به نتیجه رساند که در فهرست نیازمند پاسداشت فوری میراث فرهنگی ناملموس به شماره ۸۲ و در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۳۹۴ شمسی ثبت شد. نتیجه این پروژه کتابی شد که حقیر آن را از ترکی به فارسی ترجمه کردم (همراه با اصل اشعار ترکی) که در سال ۹۵ توسط انتشارات نیکان کتاب منتشر شد. این کتاب با نام داستانها، نقلها، و افسانه های آشیقی زنجان در اختیار اهالی فرهنگ و هنر قرار گرفت.
بیایید با احترام به محیط زیست طبیعی و فرهنگی شهرمان آن را منحصر به فرد و متنوع نگه داریم.
علی محمدبیانی. زنگان- ۱۰ خرداد ۱۳۹۶