زبان معیار و زبان محاوره ای

قسمت اول

 با وجود تلاش های زیادی که در خصوص پیوند بین زبان محاوره ای تورکی با زبان معیار و ادبی صورت گرفته است، خیلی ها هنوز هم تفاوت بین زبان گفتار یا محاوره ای، با زبان نوشتار یا معیار را درک نکرده اند!

همانطور که می دانید هر ملت، قوم و یا قبیله می تواند لهجه های متفاوتی از یک زبان را داشته باشد. حتی اگر ریزتر به موضوع نگاه کنیم داخل یک محیط اجتماعی کوچک هم به گویش های متفاوتی برخورد می کنیم. مثلا گویش بازاریان، رانندگان، روحانیون، دانشجویان و...

علم زبانشناسی به ما می گوید با وجود لهجه ها و گویش های فراوان در داخل یک زبان، همه آنها به یک زبان صحبت می کنند. آنچه تفاوت دارد، گفتار و لهجه سخنوران یک زبان است نه زبان آنها!

اما برای انتقال دانش و فرهنگ و ادبیات به دیگران در زمان حال و آینده، باید تمامی لهجه ها را کنار گذاشته و از شیوه معیار آن زبان استفاده کنیم.

"زبان معیار، دارای یک گرامر و ساختار نحوی واحد از تمامی لهجه ها و گویش های یک زبان است". لهجه یک روستا یا شهر و یا طبقه خاصی از جامعه نیست. به عبارت دیگر زبان معیار یک فرا لهجه است.

معمولا نوشتن و سخن گفتن با زبان معیار مشخص کننده این نیست که ما اهل کدام شهر یا روستا هستیم. اما اگر کسی با نحوه گفتار شما پی به کجایی بودن شما برد بدانید که با لهجه صحبت کرده اید! بنابراین هر زبانی که توسط ما استفاده می شود دارای دو حالت لهجه و معیار است.