شعر تورکی آرامگاه نادرشاه آوشار (افشار) آخرین جهانگیر تورک

مئهران باهارلی

نادر شاه افشار، امر به سرودن شعری به زبان تورکی برای مقبره ی خویش " تاریخ مقبره ی نادریه " کرده بود. شعر تورکی مزبور را نشئه ی تبریزی، ملک الشعرای دولت تورکی افشاری در سال ١٧٤٤ میلادی سروده است.

علی رغم آنکه نشئه ی تبریزی صراحتاً در عنوان شعر(حَسَبَ الْحُکْمُ الأَعْلَى) قید می کند که این قصیده ی تورکی تاریخ مقبره ی نادریه به فرمان نادرشاه سروده شده، در مقبره ی فعلی نادرشاه افشار در شهر مشهد، خواست این آخرین جهانگیر تورک نادیده گرفته شده و شعر تورکی مزبور درج نگردیده است

زرتشت پیامبر تورک و ساوالان مقدس

نام_مادر_زرتشت

نام مادر زرتشت "دوغدو" بوده است که این کلمه در هیچ زبانی به جز زبان ترکی معنی خاصی ندارد. دوغدو از مصدر دوغماق (زائیدن ) است که این کلمه را میلاد معنی کرده اند. جالب است که این اسم علاوه بر اینکه یک کلمه ترکی است اسمی است که فقط مناسب یک زن می باشد چون همانطور که اشاره شد از مصدر دوغماق (زاییدن) میباشد.

آتشکده_و_امامزاده

امروزه زنان مردان آزربایجانی اماکن مقدس و یا به قولی امامزاده ها را "اوجاق " مینامند. لازم به ذکر است که کلمه اوجاق یک کلمه ترکی به معنی آتشدان یا آتشکده هست. (اود = آتش+جاق = محل). برای اطمینان از ترکی بودن این کلمه به فرهنگ لغت معین یا دهخدا مراجعه کنید. جالب است که هنوز هم پس از گذشت 1400 سال از مسلمان شدن مردم آذربایجان از اماکن مقدس آتشکده نام برده می شود و جالب تر اینکه از ترکی این کلمه (اوجاق ) استفاده میشود. یعنی مردم آذربایجان چند هزار سال قبل زرتشتی و تورک بوده اند.

🗓سالروز ثبت ملی رصدخانه_ماراغا (مراغه)؛

اولین رصدخانه (غیر اپتیکی)جهان گرامی باد💐

📆16تیرماه 1364 انجمن_نجوم_ماراغا : رصدخانه ماراغا نه تنها کامل‌ترین‌رصدخانه عصر #ائلخانلی است، بلکه نخستین رصدخانه مجهز قبل از #اختراع_دوربین به شمار می‌رود.

نام‌های جغرافیایی

دکتر ح. م. صدیق:

نام‌های جغرافیایی، نشان از ذوق و میل انسان‌ها به سرزمین خود دارد و در واقع عصاره‌ی اندیشه‌ی تعلق انسان‌ها به سرزمین، و وطن انگاشتن آن‌ است. برای این رمزگشایی و اتیمولوژی آن‌ها تمسک به دانش‌های دیگر نظیر زبانشناسی، باستان‌شناسی، علم الادیان، تاریخ، جغرافی، قوم‌شناسی، جامعه‌شناسی، میتولوژی و جز آن نیز بایسته است. و در واقع نام‌شناسی و نام‌پژوهی، این دانش‌ها را به هم نزدیک می‌سازد.

متاسفانه در کشور ما پژوهش در نام‌های جغرافیایی به صورت رسمی و سیستمی شروع نشده است و کارهای پراکنده اغلب از سوی علاقه‌مندان و به صورت خودجوش انجام گرفته است. از سوی دیگر تحریف و دگرگون‌سازی نام‌های جغرافیایی که به یک بیماری نفرت‌زایی تبدیل شده است، واکنش‌های گوناگونی را از سوی کسانی که مایل به تسلیم به این بیماری نیستند برانگیخته است.

در کشور ما دستکاری در نام‌های جغرافیایی و دگرگون سازی آن‌ها پس از انقراض قاجاریه و برآمدن حکومت وابسته‌ی پهلوی آغاز گردید. شرکت نفت انگلیس در ایران، انجمن لغت‌سازی وزارت جنگ، هیئت وزیران و دفتر مخصوص دربار شاهنشاهی در این حرکت پیشقدم و هماهنگ بودند و بعدها، یعنی از سال 1314 ش. ، نهادی با نام «فرهنگستان زبان فارسی» تاسیس کردند و این وظیفه را به عهده‌ی آن نهادند. این نهاد توانست مصوّبه‌های موازی نهادهای گوناگون فوق را در یک کانال به ظاهر علمی و ملی در هم ادغام کند و سیاست انگلیسی یکسان‌سازی قومی را در ایران پیش ببرد. در حالی که بحث نام‌های جغرافیایی در کشورهای دیگر در جدول وظایف فرهنگستان (آکادمی) نمی‌گنجد.