زبان حال حضرت سکینه
زبان حال حضرت سکینه
زبان حال حضرت سکینه در هنگامی که اسب خونین حضرت سیّد الشهداء علیه السلام بدون حضرت به خیام بر گشت.
🔹 شعری از حجةالاسلام نیّر تبریزی که مرحوم شهریار آرزو می کرد به جای تمام اشعار خود تنها بیت این مرثیه از آن او بود.
ای فرس با تو چه رخ داده که خود باخته ای؟
مگر اینگونه که ماتی تو شه انداخته ای!
ای همایون فرس پادشه سدره مقام
که چرا گاه بهشت است تو را جای خرام
چه بلا رفته که با خویش نپرداخته ای؟
تا صهیل تو همی آمدی ای پیک امید
بر همه اهل حرم بود صدای تو نوید
کاینک آید زپی پرسش ما شاه شهید
مگر این بار خداوند حرم را چه رسید؟
کای فرس شیهه زنان بر حرمش تاخته ای
آردینی اوخو